Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Ein Spatz lernt langsam
aber gnadenlos.
Ein Stottern beim tschib,
ein Zögern vorm tschiiiiiiiiih!,
doch dann geht's weiter,
- Spatzseidank! -
immer leichter, denn ohne
tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
wird er heut abend beim
Spatzenvorfrühlingsball
gewiss nicht eingelassen.
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Tschib tschib tschib tschiiiiiiiiih!
Neuköllner Waldluft
vor 3 Tagen
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen